عشق

فارغم از زنده و مرده پرست /فارغ از مردمان دنیا پرست /گهگداری نیمه بختی با تو است /در خیالت ماندو غرقه ومست /ذکر این ناگفته ها هر که سخن /با که گویم مرهم این زخم من /شعر گویم اندکی فکرو خیال /اندکی جبران ان دردو ملال عشق...

آنچنان لبریز از عشق من تنها شده از تابستان سردی دست تو را حس کردم من در این تاکستان شب و روز دل من وحشی تر نه مجالی ز لبخند زدن میبینم من از آن روز که من را کُشتی پی قاتلُ روح خود پیگیرم تو مرا سنگ زدی نهراسیدم من تمام رنج خود را دیدم عمر بی حاصل من طی شد قاتل روح و تن من اندکی عاقل شد شعر من شعر د عشق...ادامه مطلب